لزوم واگذاری زمینهای بلااستفاده دولتی به انبوه‌سازان
دو عامل مهم در ناکامی در تولید مسکن متناسب با نیاز در کشور، عدم تبعیت از الگوهای استاندارد تامین مالی تولید مسکن و مکان سنجی نامناسب طرحهای دولتی است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اتحادیه تعاونی های عمرانی شهر تهران، تولید مسکن از شاخص هایی است که به هزار و یک دلیل در سالهای متوالی آمار پایینی داشته و القصه مشکل عمده بحرانهای مختلف بازار مسکن است.کارشناسان معتقدند الگوی مشخص و استانداردی برای تولید مسکن در کشور وجود ندارد. حالا معلوم نیست بدون این الگوی مشخص این معضل بزرگ مسکن در کشور چگونه حل خواهد شد؟
علیرضا خدارحمی مدیر طرح و برنامه اتحادیه تعاونی های عمرانی شهر تهران در گفتگو باخبرنگار اتحادیه اظهار کرد: در تولید مسکن باید از الگوهایی استفاده کنیم که در دنیا موفقیت آمیز بوده اند ، در حالی که همواره عکس این الگوها عمل کردیم. به خصوص سیستم بانکداری ما که نقش موثری ایفا نکرده است.
این کارشناس حوزه مسکن ادامه داد: حتی در کشورهای نیمه توسعه یافته هم اکثر بانکها در کنار سازندگان ملک قرار گرفته اند و فعالیتهای عمرانی را در راستای منافع مردم برنامه ریزی می کنند.
مدیر طرح و برنامه اتحادیه تعاونی های عمرانی شهر تهران افزود: بهتر است از خود بپرسیم که چرا سرمایه های مردمی به جای بکارگیری درفعالیتهای عمرانی کشور و بخصوص رفع نیاز مسکن مردم ، به کشورهای دیگر ازجمله ترکیه رفته است؟
به گفته وی کشور ترکیه با شرکتهای انبوه سازی به عنوان سرمایه گذار وارد توافق شده و با سود مشخص و اندک ، تامین مالی پروژه ها را انجام می‌دهند . بعد از تامین مالی پروژه ها ، خریدار 20 تا حداکثر 30 درصد از مبلغ را پرداخت و مابقی را به اقساط با بهره بسیار پایین حدود 2 درصد و نیز بازپرداخت طولانی به بانک برمی گردانند.. نکته قابل توجه این است که اقساط به بانک پرداخت می شود و نه فروشنده یا سازنده.
وی معتقد است: به این ترتیب حتی فردی که دارای درآمد معمولی هم هست امکان خانه دار شدن خواهد داشت.
خدارحمی گفت: بنابر این اولین موضوع در تامین و تولید و عرضه مسکن این است که دولت باید پای کار بیاید وبا توجه به اینکه حدود 60 درصد قیمت مسکن مربوط به زمین است، زمینهای معطل مانده و بی استفاده را وارد چرخه انبوه سازی کند. وقتی زمینها به صورت رایگان و یا با مبلغ پایین در اختیار انبوه ساز قرار بگیرد، قطعا منجربه کاهش قیمت ها خواهد شد. با توجه به اینکه هزینه آن هم بعدا به صورت اقساطی از طریق خریدار ملک به دولت برگردانده می شود.
مدیر طرح و برنامه اتحادیه تعاونی های عمرانی شهر تهران دومین مشکل در تولید انبوه مسکن را مکان سنجی نا مناسب برای پروژه های انبوه سازی دانست و تصریح کرد: ساخت و ساز در مکانهای بسیار دور از شهر و امکانات شهری ، که دسترسی ها را عملا ناممکن کند و یا به دلیل ترافیک و مشکلات حمل و نقلی افراد را دچار معضل و دردسر کند ، مشابه آنچه در مسکن مهر تجربه شد، پروژه ها را ناموفق کرده و اهداف کلی و ملی را محقق نمی کند. توجه داشته باشیم افرادی که در این شهرهای جدید سکنی می گزینند عموما از افراد با سطح اقتصادی پایین جامعه هستند و ابزارهای مختلف رفع مشکلات زیرساختی مانند ماشین و … را هم در اختیار ندارند. عدم توجه به این مولفه ها منجر به شکست طرحها می شود.
